Huysuz, o sabah her zamanki gibi uyandı; mutsuz, aksi ve sinirli. Üstelik açtı ama evde yiyecek tek bir şey yoktu. Günün ilerleyen saatlerinde çok ilginç bir şey oldu. Huysuz, gökyüzünde değişik bir bulut gördü. Bulut ne çok büyüktü ne çok küçük. Üstelik, Huysuz’a da çok benziyordu. Hatta, sanki ona gülümsemişti bile. Huysuz da gülümsedi. Bütün bu olanlar çok tuhaftı, çünkü huysuzlar asla gülümsemezdi. Gökyüzünde süzülüp giden bulutun peşine takılan Huysuz’u ve onun bu haline şaşıran arkadaşlarını hayli garip günler ve maceralı bir yolculuk beklemekteydi…  (Tanıtım Bülteninden)